Etter at vi kom til Brisbane i gaar, fekk vi hjelp av mange hyggelege folk som anbefalte oss aa reise til paradiset Byron Bay litt soer for Brisbane. Vi hoppa spontant paa neste buss, and here we are! No bur vi paa eit hostell kalla "Backpackers Inn" RETT paa den stoerste og vakraste stranda du berre kan tenke deg!
Paa stranda er det roleg med faa folk, og hoege, varme boelger som vi har hoppa og svoemt i. Heilt fantastisk!
Som daakke ser er vi superbleike og skil oss veldig ut fraa solbrune surfarar, som det forresten kryr av her. Eller vent, vi har jo faatt litt farge daa, roedfarge!
Etter tre timar i buss til Byron Bay tok vi oss eit etterlengta bad...
... tok oss ein nattur paa stranda med hovudlyktene vaare og spratt rundt mellom strandkrabbene, som visstnok berre er framme om natta...
... fortsatte paa den store kortspelkonkurransen, viggo, der vi skal holde score gjennom heile turen og til slutt kaare ein viggomester...
... la oss relativt tidleg og slukna i dei gode sengene med dagboekene i hendene...
... badebadebada, svidd oss litt, spelt beach-volley, gaatt turar langs dei uendelege strendene, kosa oss i herlege hengekoeyer, ete kebab som dessverre ikkje kunne maale seg med "Venezia Restaurant" i Foerde sin, og generellt kosa oss maksimalt!
De lurer kanskje paa korleis det har vore med tanke paa flommen, but don't worry, det einaste vi har sett til den er brune elver i Brisbane.
Sjaa Dinna, vi har funne bilen din!!
Angaande jetlag, forresten, saa tok vi oss alle ein hoeneblund etter ein fantastisk dag paa stranda i dag, og daa Anders vaakna spurte han; "Har vi landa no?" til ei forvirra Julia, som ikkje skjoente beret; "Hae?", foer han sa; "Aaja, vi er her ja!" Hehe, han har landa no altso.
Etter hoeneblunden vakna vi forresten til crazy regnver, saa vi er ikkje sikker paa kor turen gaar vidare. Vi skal i alle fall opp nord mot Whistunday Island, der baatturen vaar startar om ei veke. Stay tuned!
Trude ser ut som ein raud og kvit dalmatiner, Linn hoeyrer berre paa eine oeyret (vanndott), samtlige er raudflekkete grunna manglande solkremsmoereevner og vi er doegnville som faa, men elles har vi det heilt utruleg kjekt! Som Anders sa: "Trur eg kan like ditta backpackerlivet!"
(By the way, Roderick, we did get to stretch our legs at the airport in Singapore!)
