Bring it, Yasi!

I gaar saag vi kenguru, i dag aat vi ein.

Hallo vakre mennesker! Kjempekjekt med tilbakemeldingar om kva som skjer heime, sjolv om det var heilt grusomt aa hoeyre om Martin og Jon Eivind... God bedring, karar!

Vi har masse aa fortelle og masse bilder aa vise daakke, og berre ein time internett - so let's go!

Fraser Island. Saa nydeleg! Vi hamna i ein jeep med sjaafoeren Joel og fire kule tyskarar, saa Linn og Julia fekk ove seg paa tysken sin. Etter 6 minutt med ferje ut paa oya cruisa vi rundt i jeep og bada i den ekstremt idylliske Lake McKenzie.

Paa campen traska dei ganske saa soete, men ville, dingoane rundt om kring, og hesteflogene aat festmaaltid av beina vaare. Som den erfarne irske romkameraten vaar sa; "They will wreck your heads!" Vi budde i telt rett paa sanden, og laga all maten vaar sjoelv. Skulle nesten tru vi fekk i oss meir sand enn mat. Men det var kjempekoseleg og kjekt, og kveldane var heilt awesome med drikking under stjernene og gitarspel. Her var vi to netter, og paa dagtid gjekk det i bading i elvar og innsjoar, sjaa paa skipsvrak, gaa i regnskog og helse paa gifitge slangar og hissige ogler.

ADVARSEL! Alle som ikkje likar slangar, ogler og diverse dyr maa lukke augene og scrolle vekk fraa bilda.

Rainbow Beach. Tilbake paa hostellet etter oy-eventyret faar vi vite at den stygge syklonen kanskje vil odelegge for Whitsunday-baatturen vaar, som allerede er bestilt og betalt. Vi begynte nesten aa grine, men hardbarka vestelendingar som vi er skulle vi neimen ikkje gi etter for ein liten regnskur! Saa vi sat oss paa bussen og tok den saa langt nord det gjekk, nemleg...

Hervey Bay. Her fekk vi beskjed om at bussane kom til aa gaa dagen etter, syklonen ikkje var noko problem, og alt kom til aa ordne seg. Med haapet oppe kosar vi oss paa denne idylliske plassen, og legg oss i god tru om at alt er i orden. Men... neste morgon - ingen bussar gaar nordover! Krise!

Etter fire timar der vi har gaatt gjennom ALLE alternativ med hjelp av verdas hyggelegaste resepsjonsdame, vaar reddande engel Kylie, fann vi ut at vi kunne leige ein bil og koeyre opp til Airlie Beach (der baatturen gaar fraa).

Ja, daakke horte rett! Vi har koyrt 12 timar nordover i retning syklonen paa eiga hand, mot alle odds og anbefalingar, med stor risiko dersom skade skulle skje paa den flunkande nye leigebilen.

 Vi doypte bilen "Yasi"! Og veit daake kva, det var NULL problem aa koyre opp! Anders koyrte sikkert og fint, og vegane var strokne. Vi skjonnar virkelig ikkje korfor bussane ikkje gaar. Einaste vi opplevde av uver, var ein heilt middels vestlandsregnskur oppi nord.

Vi kom oss trygt fram til Airlia Beach, og paa vegen, kl halv tre om natta, saag vi KENGURUAR! Dvs, wallabies, altsaa smaa kenguruar. Julia telte til 27 stykk. Det var saa utrulig kult! Vi lekte fotojegarar i sikkert ein time og storkoste oss. Ingen brydde seg om at det var midt paa natta paa ein motorveg. Dei var saa sote!

Sjaa for ein stil! Haha.

I dag har vi tilbragt dagen i Airlie Beach, og har nett smakt kengurukjott til middag... Litt rart etter aa ha sett dei smaa, sote dyra hoppe rundt.

Anyways, no skal vi paa denne fantastiske baatturen vi har kjempa saann for, og blir utafor kontakt i 3-4 dagar... og foreldre, det er trygt!

Haapar alle har det bra! Cheers!